Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni, Senin o’nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini…
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir Şeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, yada pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden,
Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, Hem de
hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak…
CAN YÜCEL..
Formül budur işte…
ne güzel anlatmış üstad bravo
Eger onun sana baglandigini biliyorsan, baglanmaktan korkma :)
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni, Senin o’nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Yeterince açık söylemiş üstad.. En son bağlanma girişiminde bulunduğum insan şu anda evli, ama benimle değil…
Bağlanacaksın işte ölesiye…..
‘O olmazsa yaşayamam’ diyeceksin.
Diyeceksin işte…
Dünyada sevecek bir tek sen,
Birde o kalmış gibi davranacaksın.
Bağlanacaksın,hem bağlı,hem bağımlı olacaksın.
Ucundan tutarak değil,ruhunla kavrayarak
Tüm benliğinle,o olmadan yaşayamazsın..
Zor gelir,yağmurda yalnız ıslanmak..
Doğru insanı bulup bağlanacaksın…
Çok seveceksin,o az sevse bile sahipleneceksin.
Sevginin eşitlenmesini ömür boyu olsa beklemek,
bekleyeceksin.
Çok seveceksin,çok acıyacak yüreğin.
Seveceksin kendi elini,ayağını bile..
Yedek parçası yokki seveceksin işte..
Hem her şeyin olacak,hemde kaybetmekten korkacaksın…
Gökyüzü,güneş,aydan değilde yeryüzünden başlayacaksın..
Yakınını göreceksin,mahallendeki ağacı seveceksin,
Sana günaydın diyen canlı,cansız her şeye bağlanacaksın..
Farkına varacaksın hayatın…
Ucundan tutarak değil,sarıldımmı hayata kökünden sallayacaksın.
Ne kadar çok sahiplenirsen her şeyi,o kadar ait olursun,
Sevgi zengini olursun…
Bağlanacaksın can dostum,bağlanacaksın..
Yeri gelip koynunda ağlayacaksın…
——————————-
şimdi hangisi daha mantıklı acep …ama aşkta mantık aramakta mantıksızlık olur sanırım
neyse güsel bi yazıydı teşkler (=
birine baktım çıkıyorum ben kolay gelsin bakalım..
Öyle güzel yazmışsın ki okurken bi başka oldum…